Η χώρα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Για πρώτη φορά διαγράφεται ρεαλιστικό το ενδεχόμενο εξόδου από το μνημόνιο, απαλλαγής από τους διαρκείς ελέγχους της τρόικα, αρχής μιας αναπτυξιακής πορείας, ανάκτησης της κανονικότητας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αργά αλλά βασανιστικά είναι ορατή η προοπτική μιας επανεκκίνησης της οικονομίας, ανάκτησης απολεσθέντων εισοδημάτων, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Οι διεθνείς επενδυτές αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν αναδυομένη οικονομία, ελκυστικό προορισμό μετά τις εξελίξεις σε Ρωσία και Τουρκία που κάνουν δύσκολο το επενδυτικό περιβάλλον σε αυτές τις χώρες.
Οι θυσίες που κάνει η ελληνική κοινωνία από το 2010 φαίνεται ότι πιάνουν τόπο. Προϋπόθεση γι αυτά είναι η ψήφιση όσων συμφωνηθήκαν με την τρόικα και η κυβερνητική σταθερότητα για ένα μεγάλο διάστημα ακόμα.
Δυστυχώς για άλλη μια φόρα αυτά προσκρούουν στην αντίσταση των συντεχνιών. Κύκλωμα του γαλατος, φαρμακοποιοί, ταξιτζήδες στην πρωτοπορία του οπισθοδρομικού αγώνα.Οι ηγεσίες τους δυστυχώς είναι τόσο αγκυλωμένες που δεν κατανοούν ότι από την επιστροφή της χώρας σε μια κανονικότητα και αναπτυξιακή πορεία μονό κέρδος μπορεί να έχουν. Ενώ αν συνεχισθεί και βαθύνει η κρίση, αν φτάσουμε στην χρεοκοπία, θα πάρει κι αυτούς η μπάλα, όσα προνομία κι αν έχουν διατηρήσει νομοθετικά.
Τα ταξί που έχουν μετατρέψει όλα τα σημεία της Αθηνάς σε πιάτσα λέγω αναδουλειάς είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αλλά οι συντεχνίες από μονές τους δεν μπορούν να ακυρώσουν την προσπάθεια.
Ο κίνδυνος είναι από βουλευτές της συμπολίτευσης που απειλούν να καταψηφίσουν τις συμφωνηθείσες ρυθμίσεις, για να εξυπηρετήσουν την εκλογική πελατεία τους στις συντεχνίες.
Είναι τόσο μικρόνοες που νομίζουν ότι αν οδηγήσουν την χώρα στο χάος, αυτοί θα διασωθούν πολιτικά με τα ψηφαλάκια των συντεχνιών. Τους λείπει η συναίσθηση της ευθύνης απέναντι στο σύνολο της κοινωνίας και η μεγάλη εικόνα της Ιστορίας στην όποια θα λογοδοτήσουν.
Είναι ώρα ευθύνης. Η κυβέρνηση πρέπει να κάνει όσες βελτιώσεις στις σχετικές διατάξεις επιτρέπει η συμφωνία με την τρόικα και δεν αναιρούν την συνολική μεταρρυθμιστική πορεία.
Και όλοι, και η συμπολίτευση, αλλά και δυνάμεις της αντιπολίτευσης που επιδεικνύουν μεγαλύτερο αίσθημα ευθύνης, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων. Ένας καταστροφικός σεισμός δεν πρέπει να κάνει ερείπια όσα κατακτήθηκαν μέχρι τώρα.
Ο κ. Τσίπρας κάνει εκκλήσεις αποστασίας. Αλλά αυτός δεν θέλει την έξοδο από το μνημόνιο γιατί από αυτό ζει και τρέφεται. Όσοι όμως αισθάνονται ευθύνη, η έστω έχουν ένστικτο αυτοσυντήρησης, πρέπει να διαφυλάξουν την πορεία της χώρας.